شب است و همه ی اهل مکه در خواب. کنار کعبه اما، غوغایی برپاست جبرئیل و مکائیل و فرشتگان دیگر دسته دسته به خدمت امام می آیند اجازه ی ظهور از طرف خداوند صادر شده... جبرئیل به امام عرض می کند: ای آقای من! هر چه بفرمائی، پذیرفته است و فرمانت اطاعت می شود امام دست بر صورت می کشد و می فرماید: « حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده خویش درباره ما وفا کرد و زمین را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم چه نیکوست پاداش عمل کنندگان.»
 بعد از آن، بین رکن و مقام می ایستد و بلند و رسا می فرماید: ای یاران مخصوص من، و ای کسانی که خداوند شما را پیش از ظهورم برای یاری من ذخیره کرده، به سوی من بیائید.
 صدای امام به یارانش می رسد، با اینکه آنان در شرق و غرب عالم هستند اما، در یک چشم به هم زدن در نزد امام حاضر می شوند.
 حالا جمع یاران اصلی امام کامل است؛ درست 313 نفر.