با وجد از جا برخاست. زیر لب چیزی را زمزمه می کرد. استاد تاریخمان بود. کنجکاو صفحه ی باز کتاب روی میزش را خواندم:« امام حسین علیه السلام: مهدی را با آرامش و وقار و شناخت حلال و حرام و نیاز همگان به او و بی نیازی او از دیگران خواهید شناخت.
امام صادق علیه السلام: به خدا سوگند! لباس او جز پارچه ای زبر و خشن و غذای او، جز غذای ساده نیست.
امام رضا علیه السلام: او عالم ترین مردم و حکیم ترین مردم و با تقوا ترین مردم و سخی ترین مردم و عابدترین مردم است.»
 استاد هم حاشیه زده بود؛ « این است فرمانروای آسمانی!»