بیست و سه  سال است که رفته ای ...عصر 14خرداد است دقایق نفس گیر و تلخ ...درحالیکه گلویمان هنوز خیس ماتم است ...اما دلمان همچنان گرم است به خورشید خامنه.
مگر می توان فراموش کرد گردنه های پرپیچ وخم مسیر انقلاب را که اگر نبود سیاست و کیاست و رهبری ، چاره ای جز سقوط نداشتیم
مگر می شود فراموش کرد روزهای مه آلود پراز فتنه را که زانوانمان می لرزید اگر نبود عصای علمدار خامنه ای...
به فتنه ها بگویید هجوم بیاورند ... به صفین بگویید تکرار شود ... به طلحه و زبیرها بگویید هزار بار دیگر متولد شوند ... خیالی نیست
که حافظ در وصف ما سرود :"چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور"
تا چشمان تیز بین سید علی هست مانیاز به هیچ دیده بان دیگری نداریم
تا او نوح بن روح الله است از هیچ طوفان و ناوگان و مرکاوایی ترس نداریم
اماماراه روشنی که تو درآن تاریکی با سرانگشتان خود گشودی پیوسته راهبر است برایمان... آن راه روشن نوری جز پشتیبانی ولایت فقیه نبود
ما دوشادوش، دست در دست هم، عمار گویان پشت رهبری تا پایان خط ایستاده ایم
پایان خط جایی ست که پرچم مقدس را با دستان خامنه ای به صاحب اصلی اش تحویل دهیم
ما تا تحقق این آرمان بزرگ از پای نمی نشینیم ... شهید می شویم اما خسته نمی شویم
اماما با دلی آرام، با قلبی مطمئن، با ضمیری امیدوار پر کشیدی ولی بدان 23سال است که:
ما متصل به نام خدا ایستاده ایم
چون سرو سرفراز ورها ایستاده ایم
مابا صفیر چلچله بیعت نموده ایم
آتش شود زمین وهوا ایستاده ایم
قربانیان مسلخ عشقیم و منتظر
در وعده گاه سرخ منا ایستاده ایم
درشعر پایداری رندان پایدار
این است رمز حادثه : ما ایستاده ایم
اماما دلت ارام، قلبت مطمئن، ضمیرت امیدوار که ما تا آخر ایستاده ایم تا ظهور