بهانه دل
می نویسم بر در و دیوار کویش حال خویش
باشد آن را یار خواند یا کسی گوید به یار
به نام آفریدگار مهر السلام علیک یا سیدی یا صاحب الزمان و رحمه الله و برکاته آقا اجازه! آقاجانم ما آدم ها که برای گذران زندگی هر روز دنبال سوژه ای تازه می گردیم این روزها احساس تکلیف سرمان را گرم کرده است! یا بهتر بگویم با داعیه احساس تکلیف سرمان را گرم کرده ایم! که این روزها لغات معنای جدیدی هم پیدا کرده اند. این قاعده «اشتراک معنایی» اساسی به نان و نوا رسیده است! لغت «تکلیف» هم مشترک معنایی شده است با خیلی لغات دیگر مثل: قدرت! حب دنیا! سیاسی بازی! باند بازی! و... ولی من فقط می خواهم یک سوال از همین تکلیف مداران بپرسم: این احساس تکلیف را در کجای زندگی تان پیاده کرده اید؟ آیه «فمن یعمل مثال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره» برای لحظه لحظه زندگی ماست. برای تک تک اعمال ماست، تک تک منصب های ما و تک تک ... «ألم یعلم بأن الله یری» را خواندیم و احساس تکلیف کردیم؟! این خدایی که در تمام لحظات در محضرش هستیم برای خودش جانشین تعیین کرده... چقدر در تمام مسئولیت های مان از جانشینانش اطاعت کردیم و شبیه شان شدیم؟! جانشینان خداوند هم برای خود نائبانی داشتند، چقدر مطیع نائب امام زمان مان بودیم و هستیم؟! اطاعت از امام زمان سلام الله علیه و نائبش تکلیف نیست؟! خدایا هوای ما را داشته باش مبادا برسد آن روزی که احساس تکلیف را با عبادت دل خلط کنیم...
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
پیوندها
پیوندهای روزانه
آرشیو مطالب
آرشیو موضوعی
سایر امکانات
لوگوی دوستان
