به نام آفریدگار مهر

آقا اجازه!

نشسته بودیم که یکی از رفقا گفتند چشم به هم بگذاریم سال می گذرد. چه نکته ای قابل تأملی و چه بسیار هم قابل تأمل بود.

حساب کردم دیدم ماه دی هستیم و سه ماه دیگر سال 93 می رسد.

یک سال دیگر هم دارد تمام می شود و یک سال دیگر هم بر غیبت شما افزوده می شود...

یک سال... و هزار و صد و هفتاد و نه سال...

و من چه کرده ام؟ من که نام شـــیـــعــه امام را یدک می کشم چه کرده ام برای ظهورتان؟

«الذین آمنوا أشد حبا لله» به قول یکی از اساتید می فرمودند:«مومنین ایمان شان در احساس شان تاثیر می گذارد. بیشترین محبت را نسبت به خدا دارند.

حالا من مدعی انتظار شما را دارم. اما این انتظار چقدر در احساس من نسبت به شما تاثیر دارد؟

من چقدر حس ظهور شما را دارم. همه می دانیم که ظهور محقق می شود. اما این اطلاع است نه احساس ظهور، نه انتظار...» حاج آقا پناهیان

و حالا مولای مهربانم:

من چقدر در زندگی ام احساس ظهور شما را دارم؟

چقدر در این زندگی یخ بندان احساس عشق، چشم به راه طلوع عشق هستم؟؟؟

 

 

نوشته شده در شنبه 92 دی 7ساعت ساعت 3:14 عصر توسط عابر کوچه های عشق| نظر بدهید