امام نشسته بود روی سکوی جلوی خانه اش.
سمت راستش اتاقی بود که به جای در، پرده داشت.
مرد جلو رفت. پرسید:" صاحب الامر کیست؟"
امام به پرده اشاره کرد:" بزنش کنار!"
پرده را کنار زد. بچه ای حدودا پنج ساله دوید بیرون.
نشست روی زانوی امام.
امام دست کشید روی سرش:" این صاحب الامر شماست."
بعد پیشانی اش را بوسید و گفت:" برو داخل!"
رفت. مرد هنوز محو تماشا بود.
عید امامت بر منتظرانش مبارک باد.